Gemis van buik


Begin langzaamaan te wennen aan het moeder zijn. Heb al meer rust gekregen vooral wat het huilen van Thijs betreft. Tot nu toe valt het gelukkig mee met het huilen. Hij laat zich alleen horen als ie wilt zuigen en geborgenheid wilt.

De eerste dagen had ik het erg moeilijk als hij aan het huilen was. Dan begon ik zelf ook te huilen en raakte ik soms wat in paniek.
Vandaag miste ik voor het eerst echt mijn buik. Ik had Thijs bij me in de schommelstoel en had het muziekje aangezet dat ik afspeelde toen hij nog in mijn buik zat en toen ik vroeg of hij het nog herkende moest ik huilen. Huilen om het feit dat ie niet meer veilig in mijn buik zit.

foto447.jpg

dinsdag 1 augustus