Thijs ziek en ik naar de Specialist


Gisteravond voelde Thijs wat warmer aan op z’n bolletje en hadden we z’n temperatuur maar eens gemeten…. 39.2
Daar schrok ik wel een beetje van en Thomas stopte gelijk een paracetamolraket in zijn poepertje.
Voor de zekerheid de huisartsenpost maar gebeld en zij zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik had in principe niet eens die paracetamol hoeven te geven omdat koorts een afweersysteem van het lichaam is en hij hierdoor dus weer weerstand opbouwt.
Hij sliep heel veel maar dronk gelukkig nog wel redelijk goed.
Je hoort echt dat ie last heeft van slijm….. tis sonde.
Het was nog even de vraag of we hem wel naar de opvang konden brengen of dat we hem mee naar het ziekenhuis moesten nemen.
Vanochtend was de koorts al een groot deel gezakt en stond deze op 38.3. Dus de opvang maar gebeld en de zaak uitgelegd en hij kon gewoon komen.
Hij is verder gewoon vrolijk en niet afwezig ofzo dus dat zat wel goed.Nadat we hem gebracht hadden zijn we gelijk doorgereden naar Rotterdam naar de Cardioloog.
Ik moest eerst een echo laten maken en daarna naar de specialist.
Ik was toch best een beetje nerveus wat betreft de echo. Ik bedoel, ik voel me hartstikke goed enz., maar ik dacht dat het misschien niks hoefde te zeggen over de conditie van mijn hart.
De echolaborante moest best hard duwen om mijn hart goed in beeld te krijgen. En dat voelde ik soms toch wel een beetje. Vooral onder mijn borst.  Heb gewoon een beurs gevoel nou…. Maar goed, alles voor het goede doel zullen we maar denken.

En toen kwamen we bij de dokter….. ze wilde eerst nog even luisteren en de bloeddruk opnemen. Ik werd ook gemeten en gewogen en dat zag er allemaal goed uit.
Geweldige weegschalen in het ziekenhuis trouwens. Ik weeg daar met kleren aan minder dan thuis.
Ze vroeg hoe het ging en hoe ik me voelde en ik vertelde uiteraard dat het goed ging.

Toen begon ze over de echo….. dat spannende moment, zou ze vertellen dat het er goed uit zag of juist niet…..
Maar het verlossende woord kwam en ze vertelde dat het in vergelijking met de laatste echo hiervoor, er best goed uitzag. De pompfunctie ziet er al wat beter uit door de medicijnen en we zijn in principe op de goede weg. Ik voelde me zo opgelucht dat kan je je niet voorstellen.

We konden nu met een goed en ontspannen gevoel de feestdagen in gaan en ik voelde gewoon een last van me schouders afgaan.
Nu zal ik ook wat meer rust in me hoofd krijgen en me beter kunnen ontspannen nu deze spannende dag weer voorbij is. Met de volgende echo zal ik uiteraard wel weer nerveus zijn, maar dat is normaal.

Ik dank God echt weer voor deze uitslag en hoop dat het natuurlijk zo goed mag komen dat ik nog heel oud mag worden.

dinsdag 19 december