Ja ja… Het is alweer 4 jaar geleden toen onze Thijs ter wereld kwam. Eerst was het een klein hummeltje die alleen maar kon huilen om dingen kenbaar te maken en nu gaat hij alweer bijna naar school om te gaan leren lezen en schrijven.
De tijd gaat hard en ze zeggen wel eens:’Geniet er maar van, want ze zijn groot voor je het weet’ maar dat is dus ook zo.
Nog even en ik ben oma… hehehe.
Op donderdag was hij jarig en dat was tevens zijn laatste dag op de opvang. Het was dus dubbelfeest… hij trakteerde omdat het zijn laatste dag was én omdat hij jarig was.
Thijs z’n verjaardag was weer geslaagd. 2 dagen druk gehad maar hij is weer verwend hoor.
Een fiets, step, bel voor op z’n fiets, puzzels, cadeaubon, Cars deken en klok, een monsterauto, racebaan, uitbreiding van Thomas de Stoomlocomotief, klei met vormpjes, spelletje voor de Wii, dvd, een luie stoel, uitgebreide bellenblaasset en nog meer, maar dat weet ik niet meer zo uit mijn hoofd. Zoals ik al zei… hij is weer goed verwend.
Na de zomervakantie gaat Thijs naar school. Hij is in juli een middagje wezen oefenen en dat ging goed.
Het leuke is dat er een vriendje van hem in zijn groep zit die vrij dichtbij woont dus was hij niet ‘alleen’
Hij vind de juf (Brenda) lief maar ook wel soms een beetje streng en had allemaal leuke dingen gedaan.
Verder gaat het goed en komt hij met allerlei nieuwe dingen thuis. Op het moment zit hij op ‘de Pionier'(BSO) en het is wel te horen dat daar ook grotere kinderen zitten met een wat uitgebreider vocabulair. stopwoordjes als ‘joh’ en ‘cool’ zijn al voorbij gekomen.
Het is een schat van een kereltje en hebben eigenlijk nog steeds geen echte gekke dingen waar we ons dagelijks aan ergeren. We merken wel dat we wat meer moeten optreden af en toe en dat hij onze grenzen nog wel eens aan het opzoeken is.
Stoeien met papa is ook een dagelijkse bezigheid. Effe lekker rausen met je vader over de vloer en een robbetje vechten. Helaas is het nu dus wel heel vaak dat ie een beetje wilt meppen, maar dat komt omdat ie dat gewend is zeg maar… hehehe. Gelukkig slaat hij niet hard of gemeent, maar is het meer om uit te dagen.
Soms moeten we ook vreselijk om hem lachen… hij kan af en toe van die gezichten trekken of dingen doen en zeggen dat de tranen soms over m’n gezicht rollen van het lachen. En dat ziet ie natuurlijk en dan gooit ie er vaak nog een schepje bovenop… het is net z’n ouwe heer… hahaha… geweldig.
Ja en verder gaat het gewoon goed met ‘m. Af en toe nog een ongelukje als hij even niet oplet en te laat naar de wc gaat, maar dat nemen we voor lief. We zijn allang blij dat we nu de luierbroekjes voorbij kunnen lopen tijdens de boodschappen. De overige broekjes die we nog hadden zijn meegegaan met Natas.
Nou, dit was het weer wel voor nu.
Tot latersssss