Dan vertrekt de Kraamhulp en dan sta je er alleen voor.
Ik had het er best even moeilijk mee toen Miranda voor de laatste keer de voordeur uit ging.
Ze is toch vanaf de bevalling 8 dagen bij je in huis geweest en heeft de boel draaiende gehouden en je geholpen. Maar je kan niet bij de pakken neerzitten, je moet verder want er ligt een kind op je te wachten die op tijd de voeding moet, een schone luier, gewassen, aandacht moet en je liefde nodig heeft.
In de eerste 2 weken heb ik veel op het forum gezeten (vanaf dat ik weer wat beter kon zitten dan) en scheen hier wat negatief over te komen. Er waren er dus een aantal die mij daarop wezen en vond dit heel zwaar om te lezen. Je bent al emotioneel en dan gaan ze nog eens aan je kop lopen zeuren dat je niet moet zeiken, maar blij moet zijn enz.
Tuurlijk was ik ook wel blij, maar er komt zoveel op je af. Kom op zeg….. Ben net moeder geworden voor de eerste keer….mag ik even.!!
Maar goed, ik heb dus in een flink verhaal uitgelegd waarom ik zo negatief overkwam en gelukkig hadden ze hier begrip voor.
In de 3e week kwam er iemand Thijs inschrijven voor het Consultatiebureau. Ik vroeg haar toen ze wegging hoe het kwam dat Thijs liever een pink had dan een speen. Ze zei dat een vinger meer de vorm heeft van een tepel, warm is en de geur heeft van z’n moeder.
Verder lagen de nageltjes van zijn grote teentjes vrij diep in de teen maar ze zei dat ik me op zich niet ongerust hoefde te maken. In principe zou dit vanzelf goed moeten komen.
